We houden vaak dingen voor onszelf. Niet omdat we niet willen delen, maar omdat we bang zijn voor de gevolgen van onze eerlijkheid. Wat als de ander boos wordt? Wat als het leidt tot een ongemakkelijk gesprek? Wat als het onze relatie verandert? Deze angst voor de waarheid is iets wat ik regelmatig tegenkom bij mijn klanten – en iets wat we allemaal wel herkennen in ons eigen leven.
Waarom spreken we onze waarheid niet uit?
We houden onze mond om de lieve vrede te bewaren. We hebben ervaringen waarin eerlijkheid leidde tot spanning of ruzie, dus besluiten we dat het veiliger is om dingen voor onszelf te houden. Maar die opgebouwde spanning blijft niet alleen in onze relatie hangen; het nestelt zich ook in ons lichaam. Stress en onverwerkte emoties zetten zich vast in onze spieren, onze ademhaling, zelfs in onze cellen. Het lichaam draagt letterlijk de last van onze onuitgesproken waarheden.
De impact van verzwijgen op je lichaam
Spanning slaat zich op in het lichaam, soms jarenlang. Het kan zich uiten in gespannen kaken, een beklemmend gevoel op de borst of een constante vermoeidheid. Dit is geen toeval. Wanneer we onszelf inhouden en niet uitspreken wat er in ons leeft, blijft die spanning vastzitten en beïnvloedt het onze fysieke en mentale gezondheid.
De invloed op je relatie
In relaties zien we vaak dat er steeds minder wordt gedeeld. De grens van wat we durven te zeggen verschuift langzaam naar achteren, tot het punt waarop we nauwelijks nog uitspreken wat we echt voelen. We functioneren, maar de diepere connectie verdwijnt. Op lange termijn kan dit leiden tot emotionele afstand en een afname van intimiteit.
Hoe begin je met eerlijker communiceren?
De oplossing ligt in kleine stappen zetten. Je hoeft niet direct je diepste gevoelens eruit te gooien, maar je kunt beginnen met kleine waarheden delen. Bijvoorbeeld:
- “Ik zou het fijn vinden als er iets minder zout in de pasta zit.”
- “Die armbandjes die je me altijd geeft zijn mooi, maar ik draag eigenlijk liever goud.”
- “De manier waarop je me knuffelt voelt soms net te los, ik zou het fijner vinden als je steviger vasthoudt.”
Door deze kleine eerlijkheden te oefenen, leer je je waarheid te delen zonder angst voor grote confrontaties.
Voelen wat er in je gebeurt
Als je begint met delen, let dan goed op wat er in je lichaam gebeurt. Voel je spanning? Een knoop in je maag? Gespannen kaken? Benoem dit ook. “Ik merk dat ik gespannen raak als ik dit zeg.” Dit helpt om niet alleen je woorden, maar ook je lichaamstaal bewuster in te zetten in je communicatie.
De sleutel: Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gevoelens
Een van de grootste valkuilen is dat we de ander verantwoordelijk maken voor ons gevoel. “Jij luistert nooit” of “Jij begrijpt me niet” zijn zinnen die vaak leiden tot een defensieve reactie. In plaats daarvan kun je benoemen: “Ik voel me niet gehoord en dat doet iets met me.” Hiermee houd je de verantwoordelijkheid bij jezelf, en nodig je de ander uit om op een veilige manier te reageren.
Conclusie: Begin klein, maar begin
De angst voor de waarheid zorgt ervoor dat we onze relaties, en onszelf, op slot zetten. Door bewust kleine stappen te zetten in het delen van onze waarheid, creëren we een veiligere en opener verbinding met onze partner – en met onszelf. Het vraagt oefening, maar de beloning is een diepere, meer authentieke relatie waarin je volledig jezelf kunt zijn.
